Umeshkumar Tarsariya

દિવાળી અને નવા વર્ષની શુભેચ્છાઓ, મહેમાનગતિઓ અને હરવા ફરવાના પ્લાનિંગ ની વચ્ચે થોડો સમય મારા આ બ્લોગ ને પણ આપવો જરૂરી છે. કોઈ પણ બ્લોગ ને જીવંત રાખવા તેમાં નિયમિત ઉપડેટ ખૂબ જરૂરી છે. ખાસ કરીને ત્યારે જ્યારે આ બ્લોગ પર્સનલ બ્લોગ હોઈ, મારા આ પર્સનલ બ્લોગ પર હું પ્રયત્ન કરું છું કે મારી દરેક ભાવનાઓને આ ડિજિટલ પેજ અંકિત કરી શકું.

જ્યારે વાત નવા વર્ષની હોઈ અને બ્લોગ ઉપડેટ ન થાય તે કઈ રીતે બને. દરેક વ્યક્તિઓ પોતાની વર્તમાન સ્થિતિ કરતા વધુ સારી સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરવા ઈચ્છે છે. પરંતુ માત્ર ઈચ્છા શક્તિ થી કશુ થતું નથી. ઈચ્છા શક્તિ સાથે જ્યારે કાર્ય શક્તિનો સમન્વય થાય ત્યારે ફળ સ્વરૂપ આપણે સારી સ્થિતિ પ્રાપ્ત થાય છે.

નવું વર્ષ આવતા જ લોકો નવા કપડાં ખરીદે છે, ધંધામાં થોડો વિરામ રાખી હરવા ફરવા જાય છે. આપણા વ્યસ્તતમ જીવનમાં થોડા અલ્પવિરામ બાદ ફરી થી આપણે આપણા કામ કાજ માં લાગી જઈસુ. પરંતુ આ વખતની શરૂઆત એક નવા ધ્યેય સાથે કરવાની ઈચ્છા છે.

આ વર્ષે જે કોઈ કામયાબી મેં પ્રાપ્ત કરી છે તેની બે ગણી કામયાબી આવતી દિવાળી સુધીમાં હાંસિલ કરવા 100% પરિશ્રમ કરીશ એ મારી મને ખાતરી આપવા આ બ્લોગ માં લખું છું.

કોઈ પણ કાર્ય કરવાની શરૂઆત નક્કી કરવા થી થાય છે. એક પ્રાથમિક કાર્ય પૂર્ણ હવે નક્કી કરેલ ધ્યેય પ્રાપ્તિ માટે એક વર્ષનો સમય છે. હળ પળ આ કાર્ય યાદ રહે તે માટે આ પોસ્ટ ને હું મારા કાર્ય સૂચિ પોસ્ટ બનાવી તેમાં ઉલ્લેખ કરીશ.

આપ સર્વનું પણ આવનારું વર્ષ અનેક સિદ્ધિઓ લઇ ને આવે તેવી ઈશ્વરને પ્રાર્થના.

આપણા રોજિંદા જીવનમાં આપણે અનેક લોકોને મળીએ છીએ, આમાંના દરેક લોકો ની પોતપોતાની વિચાર ધારા હોઈ છે. જ્યારે આ વિચાર ધારાઓ એક બીજા સાથે સુસંગત ન થયા ત્યારે વ્યક્તિની એક બીજા પ્રત્યે ની લાગણીઓમાં ફેર બદલ થાય છે.

ઘણા લોકો હંમેશા પ્રયત્નશીલ હોઈ છે કે તેવો બધાને જ ખુશ રાખી શકે. પરંતુ વાસ્તવમાં અલગ અલગ અનુભવો, માન્યતાઓ કે કહીયે વિચારધારા ને લીધે તે શક્ય ન બને. આવા સમયે હતાશ થવાના સ્થાને આપણે આપણા કાર્યમાં ધ્યાન રાખવું જોઈએ. થઈ શકે છે મતભેદ ના કારણે મન ન મળે પણ તેના થી મનભેદ ન ઉભો કરવો જોઈએ. જેતે પરિસ્થિતિમાં સંબંધ પણ બની રહે અને વાત નો વિવાદ પણ ન થાય તે રીતે દૂર રહેવું જોઈએ.

મિત્રો, આ પોસ્ટ એટલા માટે લખું છું કારણકે હાલમાં જ એક અનુભવ આવ્યો. અને આ અનુભવ સારી કક્ષાનો તો નથી જ પરંતુ જેતે પરિસ્થિતિમાં મેં જે કઈ નિર્ણય લીધો તે હું શેર કરું છું.

અહીં હું મારા બ્લોગમાં માત્ર મારા અનુભવની જ વાત કરું છું એટલે પ્રયત્ન કરીશ કે કોઈ વ્યક્તિ, સંસ્થા કે ઘટના ને હું ઉલ્લેખિત ન કરું.

જ્યારે આપણી વિદ્યાર્થી જીવન જીવી રહ્યા હોઈએ, આપણી પાસે ઈતર પ્રવૃત્તિ માટે સમય જ સમય હોઈ છે. આ પ્રવૃત્તિમાં અનેક પ્રવૃત્તિઓ હોઈ જેમકે રમત ગમત, સામાજિક કાર્ય, કાળા ને સંબંધીતી પોતાનું ડેવલપમેન્ટ વગેરે…

વિદ્યાર્થી કાળ પૂરો થાય અને પારિવારિક જવાબદારી સારું થાય એટલે ઇત્તર પ્રવૃત્તિનું પ્રમાણ પણ ઓછું થાય જે સ્વાભાવિક છે. આ ઇત્તર પ્રવૃત્તિમાં જ્યારે આપણે નિઃસ્વાર્થભાવે આપેલા સમય, સહયોગ અને પરિશ્રમની કિંમત ન થાય ત્યારે સમાજમાં આપણા પ્રત્યે ની એક છબી ઉભી થયેલી હોઈ છે.

હવે સમસ્યા ત્યારે ઉદ્ભવે છે કે જ્યારે પારિવારિક જવાબદારીઓ નિભાવતા ની સાથે જ્યારે કેટલાક અણસમજુ લોકો આ આપણી બનાવેલી છબિની સાથે રમતો રમે. આવા અણસમજુ લોકો પોતાના અહંકારમાં એટલા મશગુલ હોઈ છે કે તેવો ભૂલી જાય છે કે જે તે જ્યારે સમય હતો ત્યારે આપણું યોગદાન હતું. આવા લોકો પાસે ઇત્તર પ્રવૃત્તિ કરવા માટે સમય જ સમય છે પણ સામે વાળા વ્યક્તિ પોતે કઈ રીતે સમાયોજિત કરતો હોય તે તે વ્યક્તિજ જાણતો હોઈ છે.

આવા વ્યક્તિઓના ચાતુદારો જેતે વ્યક્તિઓના અહંકારમાં નિરંતર વધારે કરતા રહે છે અને હંમેશા આશ્વાસનમાં રાખે છે કે તે વ્યક્તિ જ સાચો છે કે સાચી છે.

ખેર , સમય બડા બળવાન, વહી લાઠી વહી બાણ.. સમય સમય ની વાત છે સાહેબ..

સમાપ્તિ.

આવા સમયે મારુ એવું માનવું છે કે આ પ્રકારના માણસો થી દુર રહી પોતાના કાર્યને સર્વશ્રેષ્ઠ કરવાનો પ્રયાસ કરવો જોઈએ. આ પ્રકારના માણસો આપણી એક સેકન્ડ ને પણ લાયક નથી હોતા તો તેવો પાછળ સમય ન બગાડવો. પોતાની નારાજગીને છુપાવી, સંબંધ સાચવી લેવો જોઈએ. આમાં એક કહેવત ને ગુરુ બનાવવી જોઈએ… “સાપ પણ મારી જાય અને લાકડી પણ ના તૂટે.”

મિત્રો , ગુજરાતમાં મોટર વેહિકલ એક્ટ 2019 નો અમલ તારીખ 16 સપ્ટેમ્બર 2019 ના રોજ લાગુ થઈ ગયો. દરેક વ્યક્તિઓ પોતપોતાની વાતો, પોતાનો પક્ષ રજૂ કરતા જોવા મળી રહ્યા છે. સોશ્યિલ મેડિયામાં ટ્રાફિક પોલીસ લાંચ લેતા હોય, કોમેડી થતી હોય તેવા જુના નવા દરેક વિડિઓ ફરતા થઈ ગયા છે.

કોઈક આ કાયદાનો વિરોધ કરી રહ્યા છે તો કોઈક સમર્થન પણ આપી રહ્યા છે. જેવો સમર્થન નથી આપી રહ્યા તેવો અનેક પ્રશ્નો નો પહાડ દર્શાવતા નજરે પડે છે જેમકે રસ્તા સારા નથી તો તેના માટે કોણ દંડ ભરશે? કેટલો ભરશે? વગેરે વગેરે.. ઘણા તો એવું કહે છે કે દંડ એટલો બધો છે કે તેની સામે ગાડીની વેલ્યુ ઓછી છે તો દંડ ભરવો કે ગાડી જમા કરાવી દેવી?

લોકો પોતાનો મત અનેક રીતે રજૂ કરે પણ મારો મત હું મારા બ્લોગ પર રજુ કરવા જઈ રહ્યો છું.

મિત્રો, હું તો સ્પષ્ટ પણે માનું છું કે સરકાર દ્વારા જે નિર્ણય લેવામાં આવ્યો છે તે યોગ્ય છે. કોઈ પણ બદલાવ સમાજ તરત અપનાવતો નથી. જ્યાં સુધી પાણી માથા ઉપર થી ન જાય ત્યાં સુધી માણસ તૈયારીઓમાં નથી લાગતો. આજે જ દવાખાને દવા લેવા ગયો ત્યારે લોકોને મેં P.U.C. માટે લાંબી લાયનમાં ઉભેલા જોયા અને આ પોસ્ટ લખવા માટે પ્રેરણા મળી. P.U.C. ન હોઈ તો દંડ તો પહેલા પણ હતો પણ લોકો રાખતા ન હતા. પણ હવે લોકો P.U.C માટે લાઇન માં ઉભા રહેવા પણ તૈયાર છે કારણકે દંડ વધી ગયો છે. આવી જ સ્થિતિ દરેક જગ્યાએ છે ડ્રાઇવિંગ લાઇસન્સ હોઈ, નંબર પ્લેટસ હોઈ કે વીમો.. કહેવાનો મતલબ એટલો જ છે કે આપણા સમાજને નિયમોનું પાલન કરવાની આદતજ નથી. અને આ આદત કેળવવાનો “દંડ વધારો” એક જ રસ્તો હોઈ તેવું પ્રતીત થાય છે.

આમ તો લોકો ને વિદેશ બહુ ગમે પરંતુ વિદેશમાં રહેતા લોકો ની જેવા નિયમો આપણે નથી પાળવા. ત્યાં આપણને સૌને ગમે કારણકે ત્યાં દરેક લોકો નિયમ થી રહે છે. જેટલા નિયમો કડક તેટલા વધુ શિસ્ત જો એક ઘરમાં રહેતું હોય તો આ તો આખો દેશ ચાલવાની વાત છે.

બીજુ, લોકો બધા નિયમો પાલવા તૈયાર છે – પણ લોકોની જાગૃતતા માં પણ ઘણો બદલાવ નોંધાઈ રહ્યો છે. લોકો સરકાર પાસે સારી સુવિધાઓની અપેક્ષા રાખી રહ્યા છે સાથે જ્યાં પણ ખોટું થઈ રહ્યું છે ત્યાં એક જાગૃત નાગરિક તરીકે ફરિયાદો પણ કરશે તેવું આજના વાતાવરણ જોતા જણાય રહ્યું છે.

ઘણી વાર જીવનમાં આપણે એવી સ્થિતિનો સામનો કરીએ છીએ જ્યારે આપણાં ઉપર સમસ્યાઓનો પહાડ તૂટી પડ્યો હોય, એક પછી એક અણધારી સમસ્યાઓ આવ્યા જ રાખતી હોય તેવા સમયે હતાશ અને નીરાસ થવા કરતા એ સમય ને ઓળખવો જોઈએ.

દરેક સમસ્યાઓ આપણને એક નવો અનુભવ, એક નવું જ્ઞાન અને એક નવી કબીલીયત નિર્માણ કરવા આવે છે.

માનવીને સમસ્યા વખતે તેની વર્તમાન સ્થિતિ જ બધુ લગે છે પરંતુ તે કાયમી નથી હોતી, વર્તમાન સ્થિતી થી પણ ઉપર જોવાની દ્રષ્ટિ કેળવો. આપણી દ્રષ્ટિ હંમેશા આપણા લક્ષ્યાંક પર જ હોવી જોઈએ. જે કઇ પણ આપણી આસ પાસ વર્તમાનમાં ઘટિત થાય છે તે હંમેશ માટે નથી રહેવાનું તે જાણી અને માની લેવું જરૂરી છે.

આપણે એ વાત થી સજાગ રહેવું જોઈએ કે આપણે જેતે સમસ્યા સભર જીવન માટે નથી બન્યા, આવા સમયે આપણે ખરેખર કોણ છીએ? શુ કરી શકીએ છીએ.. તે દુનિયા સામે સ્વયંને ઉદાહરણ બનાવવાનો અવસર છે.

પોતાના પરિપક્વ નિર્ણય લો, નિર્ણયો પર કોઈ પણ પ્રકારની બાંધછોડ કર્યા વગર તેના પર સખત પરિશ્રમ કરો અને ફરી પોતાનું જીવન સમસ્યા મુક્ત કરી દુનિયાને તમારી અંદર રહેલી છુપી કબીલયતનો પરિચય આપો.

આપણે હંમેશા આશાવાદી રહેવું જોઈએ. પોતાના લીધેલા નિર્ણયો પર, પોતાના અનુભવો પર, પોતાની કાર્યક્ષમતા પર અતૂટ વિશ્વાસ જ આપણું સાચું હથિયાર છે.

હું માનું છું એક મનુષ્યએ હંમેશા પોતાના જીવનની પ્રકાશિત બાજુ જોઈ ધીર અને ગંભીરતા સાથે સતત પોતાના સપનાઓ ઉપર કાર્ય કરવું જોઈએ. આમ કરવા થી ગમે તેવી મોટી સમસ્યાઓનો સામનો કરવાની શક્તિ અને સામર્થ્ય આપણી અંદર નિર્માણ થાય છે.