Umeshkumar Tarsariya

કોઈ પણ કાર્ય કરવા માટે એક કારણ પૂરતું છે પણ જ્યારે કાર્ય કરવાની ઈચ્છા જ ન હોઈ ત્યારે માનવી હજારો બહાનાઓ શોધી લેતો હોય છે.

આપણા બહાનાઓ જ આપણને કોઈ પણ પગલું ભરવામાં અવરોધ રૂપ થાય છે કારણકે તેનાથી આપણને કારણ મળી જાય છે જેતે કાર્ય ન કરવા માટે.

આપણે સફળતાઓને ત્યારે જ પ્રાપ્ત કરીએ છીએ જ્યારે આપણા નિર્ણય એટલા સશક્ત હોઈ કે તેની સામે બહાનાઓ કમજોર પડી જાય.

બહાનાઓમાં પોતાની ઉર્જા વ્યય કરવા કરતા પોતાની આવડત, કાળા કે કબીલીયત પર કાર્ય કરો, તેની સાથે કોઈ પણ પ્રકારની બાંધ છોડ કર્યા વગર તેને ઉભારવાનો પ્રયત્ન કરતા રહો. પોતાના આત્મ વિશ્વાસ ને સશક્ત કરતા રહો. આ દુનિયામાં તેજ સૌથી વધુ મદદરૂપ બહુમૂલ્ય વસ્તુ છે. આંતરિક વિકાસ એ બાહ્ય સહાય કરતા પણ મૂલ્યવાન છે.

જીવન એવી રીતે જીવો કે અંત સમયમાં આપણને આપણાં પર પસ્તાવો ન થાય. દરેક તકને જડપીલો. જીવન આપણને સૌને એક જ મળ્યું છે અને તે ખૂબ જ ટૂંકું છે તો તેને એવી રીતે જીવીએ કે તેનો ઉપયોગ વધુમાં વધુ કરી શકીએ – આત્મ સમ્માન થી જીવી શકીએ.

મિત્રો આ દુનિયા માં દરેક વ્યક્તિઓ સરખા નથી હોતા, દરેક વ્યક્તિઓ તમારા દ્વારા કહેલી વાત ને યોગ્ય રીતે ન પણ સમજે. ખાસ કરીને ત્યારે જ્યારે સામે વાળો આપણી પ્રગતિ, બુદ્ધિમતા થી ઈર્ષા ધરાવતો હોય.

ખુદના વખાણ કરવા થી જે માન જે સન્માન ને આપણે અધિકારી હોઈએ તે પણ આપણે ગુમાવીએ છીએ.

પોતાની કાબીલીયત કે કૌશલ્યને અભિવ્યક્ત કરવાના સ્થાને તેને યોગ્ય સમયે ઉપયોગ કરી પોતાની વિશિષ્ઠતાનો પરિચય આપવો જોઈએ. પહેલા જેતે વ્યક્તિઓને દરેક પ્રયત્નો કરી લેવા દેવા જોઈએ. જ્યારે તેના થી જેતે કાર્ય ન થાય ત્યારે બાદ જેતે કાર્યને પોતાના કૌશલ્ય થી પૂર્ણ કરી પોતાની કાબીલીયત નો પરિચય નિર્ણય દ્વારા દર્શાવવી જોઈએ. આમ કરવા થી તમારા જ્ઞાન કૌશલ્ય નું મૂલ્ય થશે. તે અજ્ઞાની વ્યક્તિઓને જ્ઞાન થશે કે જે કાર્ય મારા થી સંભવ ન થયું તે કાર્ય સામે વાળા થી થયું.

આ દુનિયા સ્વાર્થ થી ભરપૂર છે, દરેક વ્યક્તિ પોતાને બધું જ આવડે છે તેમ સમજે છે. આથી કોઈ પણ વ્યક્તિ જ્યારે પોતાનાજ વખાણ કર્યા કરે તે કોઈ ને પસંદ નથી આવતું. પરંતુ “મને બધું આવડે છે” એ ત્યારે જ પુરવાર થાય જ્યારે યોગ્ય સમયે યોગ્ય સુજબૂજ થી નિર્ણય પર કાર્ય કરવામાં આવે. માત્ર વાતો કરવા થી કોઈ કર્યો થતા નથી.

બીજા વ્યક્તિઓનો શ્રેય લેવામાં આ દુનિયાના દરેક સ્વાર્થી વ્યક્તિઓ આતુર હોઈ છે. સારું સારું બધું મારુ, મોળું મોળું બધું તારું – આવું વ્યક્તિત્વ ધરાવનાર ને હું “ચોર” ની ઉપમા આપું છું કારણકે નતો તેને કમાવાની આવડત છે અને નતો તેને કમાવવાનું શીખવું છે. આવા વ્યક્તિઓને તેની વાસ્તવિકતાઓ પરિચય કરાવવા માટે કૂટનીતિ નો પ્રયોગ કરવામાં કોઈ પણ પ્રકારનો અવિવેક નથી.

મિત્રો થોડા સમય પહેલા ફેસબુક પર મેં એક વિડિઓ જોયો અને મને પસંદ આવ્યો, એ વિડિઓમાં એક વૃદ્ધ સ્ત્રી લતા મંગેસ્કરજી એ ગયેલું ગીત ગાતી હતી. જે સાંભળતા લાગ્યું કે ખરેખર આ ગીત ખુબ જ સરસ રીતે ગાય છે, તો મન થયું ચાલ હું આ પોસ્ટ મેં મારી ફેસબુક હોલ પર શેર કરું. નીચે તે વિડિઓને મેં આ પોસ્ટ માં રાખ્યો છે તમે પણ જોઈ શકો છો.

ત્યાર બાદ થોડા દિવસ બાદ ફરી એક ગુજરાતી સમાચારમાં ન્યૂઝ વાંચ્યા કે તેવોને કોઈ રિયાલિટી શૉ માં સિગિંગ માટે મોકો મળ્યો છે.

અને આજે જ મેં એક વિડિઓ જોયો તેમનો કે હિમેશ રેશમિયાજી તેવો ને આવનારી ફિલ્મમાં સોન્ગ ગાવાનો પણ મોકો આપી રહ્યા છે. તમે આ નીચેના વિડિઓ માં જોઈ શકો છો.

આ આખી ઘણા ક્રમ જોતા એમ લાગ્યું કે આજના આધુનિક યુગમાં કાબિલિયત હોઈ તો સહેલાય થી સફળ થઇ શકાય. મારા મતે હિમેશ રેશમિયાજી પાસે હજારો લોકો મદદ માટે જતા હશે પરંતુ તેવોએ રાનુ મંડલજીને સામે થી મોકો આપ્યો.. કેમ? કેમ કે તેવો પાસે કાબિલિયત છે.

જસ્ટ એમજ વિચારો જો રાનુ મંડલજી આ જ સ્થિતિમાં 20 વર્ષ પહેલાના સોશ્યિલ મીડિયા કે ઈન્ટરનેટ વગરના જમાનામાં હોત તો શું એમને આ મોકો મળ્યો હોત? આજે એ વ્યક્તિ નો રાનુ મંડલજી ધન્યવાદ માનતા હશે કે જેવોએ આ વિડિઓ રેકોર્ડ કર્યો અને સોશ્યિલ મીડિયા માં શેર કર્યો. આજ થી પહેલા આવા કેટલાય લતા મંગેસ્કરજીને એક્સપ્લોઝર ન મળવાથી દુનિયા સામે નહિ આવી શક્ય હોઈ.

મારી દ્રષ્ટિએ આ ઘટના કોઈ સામાન્ય ઘટના નથી આપણે સૌએ રાનુ મંડલજી ના ઉદાહરણ પર થી બોધ લેવો જોઈએ કે સોશ્યિલ મીડિયા માં કેટલી તાકાત છે. રાનુ મંડલજી એ પોતાની પ્રતિભા માત્ર જીવંત રાખી કે જેથી તેવોને આજે આખું ભારત ઓળખતું થયું છે. પોતાની પ્રતિભાને કોઈ પણ સંજોગોમાં મારવા ન દેવી જોઈએ. આજે આપણી પાસે સોશ્યિલ મીડિયા જેટલું નજીક છે તેટલું રાનુ મંડલજી પાસે ન હતું. આપણી કળાને જો સોશ્યિલ મીડિયા નો સાથ મળે તો અણધાર્યા રસ્તાઓ ખુલે છે, બસ જરૂર છે તો માત્ર પોતાની અંદર રહેલી કળાને વિકસાવવાની.

અને હા મિત્રો જયારે જયારે આવા લોકો ની કળા જોઈ આનંદ અનુભવાઈ તો તેને શેર કરતા રહેજો.. આભાર…

મિત્રો, જીવનમાં જયારે આપણે યુવા અવસ્થામાં હોઈએ, આપણે ઇચ્છીયે છીએ કે કંઈક મોટું કામ કરી જવું છે. દરેક યુવાન એમ સમજે છે કે તે બધાથી કંઈક અલગ છે. તે વિચારે છે – હું મારા જીવનમાં ખુબ મોટો માણસ બનીશ, ખુબ નામનાઓ મેળવીશ. પરંતુ બધા માથી ખુબ જ નહિવત લોગો આવું કરવામાં સફળ થાય છે તેનું કારણ છું?

મિત્રો, અહીં માત્ર ઈચ્છા શક્તિ થી કંઈજ થવાનું નથી, યુવા અવસ્થામાં એક યુવાનની પોતાની દરેક ઈચ્છાઓ ભોગવવાની બાકી હોઈ છે આથી ઈચ્છા શક્તિ પ્રબળ હોઈ તે સ્વાભાવિક છે. પરંતુ આજ ઈચ્છા શક્તિ ની સાથે તેવો ના ખુબ મોટા સપનાઓનો ડુંગર, પોતાના નજીક ના નાનકડા દાદરા – કે જે ટેવોને ટોચ પર પહોંચાડી શકે છે તેને જોવામાં બાધા રૂપ નીવડે છે.

પૂર્વ નિર્ધારિત ધ્યેયને પ્રાપ્ત કરવા માટે ધ્યેય પ્રાપ્તિની આદત કેળવવી ખુબ જરૂરી છે. જયારે કોઈ પણ વસ્તુની શરૂઆત કરીએ ત્યારે તે શરૂઆત એક નાનકડા કદમથી જ થતી હોઈ છે. યુવા અવસ્થામાં એક યુવાને જો સૌથી પહેલા કોઈ આદત કેવળવવી હોઈ તે તે ધ્યેય પ્રાપ્તિ ની આદત કેળવવી જોઈએ. એક નાનકડો ધ્યેય નક્કી કરી તેને પ્રાપ્ત કરવા માટે નિરંતર પ્રાયસ કરવોય જોઈએ. આ નાનકડો ધ્યેય સવારે વહેલા ઉઠવાની ટેવ હોઈ શકે, કસરત કરવાનો હોઈ શકે, નિયનિત કોઈ એક વ્યક્તિને મદદ કરવાનો હોઈ શકે, પોતાને મનગમતો પ્રોજેક્ટ બનાવવો હોઈ શકે.

જયારે એક વ્યક્ત્તિમાં ધ્યેય પ્રાપ્તિ માટે ની આદત નિર્માણ થાવ લાગે ત્યારે જેતે વ્યક્તિ પોતાના જીવનના દરેક લક્ષ્ય પ્રાપ્ત કરતો થઇ જાય છે. હંમેશા યાદ રાખવું કે આપણે નાનપણ થી જ નાની નાની વાર્તાઓમાંથી ખુબ જ કિંમતી સંસ્કારો પ્રાપ્ત કરતા આવિયા છીએ, તેવીજ રીતે આ નાના નાના ધ્યેય પ્રાપ્તિનો અભ્યાસ પણ આપણને મોટા ધ્યેય હાસિલ કરવામાં મદદ કરે છે. આથી જ હું કહું છું, ધ્યેય પ્રાપ્તિ એ એક આદત છે, જેવો આ આદતને નિયમિત રૂપે કેળવે છે તે પોતાના જીવનમાં નિર્ધારિત લક્ષ્ય સરળતાથી પ્રાપ્ત કરે છે.

આયોજન ગમે તેટલા મોટા કેમ ન હોઈ, પણ તેનો અમલ વર્તમાન માંજ થાય છે, જેનું સ્વરૂપ ખુબ જ નાના નાના કર્યો માં હોઈ છે. આજ નાના નાના કર્યોને જેટલી સારી રીતે પાર પાડીશું તેટલાજ તે ધ્યેય પ્રાપ્તિમાં સહાયક થશે. એક વાર ધ્યેય નક્કી કાર્ય બાદ એ ન વિચારો કે મહિના પછી શું થશે !!!, એક વર્ષે શું થશે !!!, પરંતુ એમ વિચારો કે આજના 24 કલાક કે જે મારી નજર સામે છે તેમાં આપણે શું કરીએ કે આપણે આપણા નિર્ધારિત લક્ષ્યની સમીપ જઈએ.

મનુષ્યની સાચી શક્તિ પોતાનામાં રહેલી ઉર્જા શક્તિ છે, એક વાર જો માનવી કંઈ નક્કી કરીલે કે મારે જીવનમાં કંઈક કરવું છે અને તેની પાછળ જો તે ઉર્જાને 100% લગાડવામાં આવે તો તે 100% કામ થઈ ને જ રહે છે.

ઉર્જા વગરનો માનવી પોતાના જીવનમાં કંઈજ કરી શકતો નથી અને અન્ય કોઈ આવી તેમનું જીવન બદલશે તેવી રાહ માં પોતાનું જીવન વિતાવી દે છે. આવા પ્રકારના માણસો ન તો એ ઉર્જા ના સ્રોતને શોધે છે અને ન તો તેને ઉર્જા સાથે કાંઈ લેવા દેવા છે. એક અજાણ વ્યક્તિની માફક ભટક્યા કરતા હોય તેવું લાગે છે. તેવો માને છે જીવન ચાલે છે, એની મેળે થશે નશીબ માં હોઈ તેજ મળશે.

આવા પ્રકારના માણસો જ્યારે કોઈ સફળ વ્યક્તિઓને જુવે છે ત્યારે તેને નશીબ દારનું બિરુદ આપી વધાવે છે પરંતુ તે જેતે વ્યક્તિઓની સફળતા પાછળની મહેનત નથી જોતા. મને તો એવું લાગે છે આવી વાતો કરી પોતે એમ સમજે છે કે સફળ વ્યક્તિ સફળ એટલે છે કેમકે તેને બાહ્ય સહાયક – નશીબ મળ્યું છે તેના વગર એ સફળ ન થઇ શકે. હકીકત માં જેતે વ્યક્તિની સફળતા પાછળ તેનો પરિશ્રમ હોઈ છે. અને જેતે પરિશ્રમ પાછળ તેની ઉર્જા શક્તિઓ કાર્યરત હોઈ છે.

ઉર્જા શક્તિ એટલે એ શક્તિ જે આપણને આપણા લક્ષ્યની યાદ અપાવ્યા કરે અને તે જ્યાં સુધી હાંસિલ ન થાય ત્યાં સુધી અપૂર્ણતાનો અહેસાસ કરાવે. આટલું જ નહીં પરંતુ સાથે સાથે પોતાના જીવનમાં નિર્ધારિત કરેલા લક્ષ્યને પ્રાપ્ત કરવા પ્રેરણા આપતું રહે. આ પ્રેરણા જ્યારે કાર્ય શક્તિમાં પરિવર્તિત થાય ત્યારે જેતે વ્યક્તિ પરિશ્રમ દ્વારા લક્ષ પ્રાપ્ત કરે છે.

આપણા રોજિંદા જીવનમાં આપણને ઉર્જાના સ્થાન ઘણા મળી રહે છે. દરેક વ્યક્તિઓના ઉર્જા સ્થાન તેની રુચિ, તેના પર થયેલ સંસ્કાર અને તેમના આવેલા જીવનના અનુભવોના આધારે અલગ હોય શકે.

મારા જીવનમાં હું દ્રઢ પણે માનું છું કે દરેક વ્યક્તિઓ એ પોતાની ઉર્જા શક્તિનો સ્ત્રોત શોધી આગળ વધવા પ્રયત્ન શીલ રહેવું જોઈએ. જ્યાં પણ જણાય કે કોઈ સ્થાન, વ્યક્તિ કે ઘટના દ્વારા આપણી એ ઉર્જા શક્તિ વિકસિત થઈ રહી છે તેનો સંગ કરતા રહેવું અને જે સ્થળ, વ્યક્તિઓ કે ઘટના દ્વારા આપણી ઉર્જાનું દમન થતું હોય ત્યાં થી દુર રહેવું.