સમાજ આ દુનિયાનો એક અભિન્ન ભાગ છે. આ દુનિયાની બધીજ ભૌતિક પ્રગતિ સમાજ વગર શક્ય નથી. સમાજમાં દરેક વ્યક્તિ રહે છે સારા અને ખરાબ પણ. જેમ જેમ વ્યક્તિની ઉમર થતી જાય છે તેમ તેમ તેની સમાજ પ્રત્યે ની જવાબદારીઓ વધતી જાય છે. સમાજ પોતાના નિયમો થી બનેલ હોઈ છે જેમાં યોગ્ય આ યોગ્યનું જ્ઞાન સમાજ જ શીખવે છે.
છેલ્લા બે દિવસ આવા જ સામાજિક કાર્ય – લગ્નમાં ગયા. લગ્ન હતા તો એક જ દિવસના પરંતુ વહેલા જાગવામાં રજા પડી બે દિવસની. એક દિવસ આલાર્મ ન વાગ્યું અને બીજો દિવસ ઉજાગ્રાને કારણે ન ઉઠાણું.
આ અનુભવ પાર થી એક વિચાર આવ્યો કે દરેક વ્યક્તિએ કે જે સમાજમાં રહે છે તેને પોતાની સામાજિક જવાબદારીઓ સમયસર નિભાવવી જોઈએ. જે વસ્તુ કે જગ્યા પર આપણા વ્યવહાર કે આચરણ થી અન્ય લોકોને તકલીફ થાય તેવા સંજોગોમાં લોકો આપણને ઠપકો આપે છે. પ્રયત્ન એવા હોવા જોઈએ કે લોકોને સામે ચાલી આપણને કઈ કહેવું ન પડે. અને કદાચ ઠપકો મળે પણ તો તે આપણા માટે જ છે તેમ સમજીને પોતાના માં સુધારા વધારા કરવા જોઈએ.
તો આજનો દિવસ 8, રોજ ની જેમ ધ્યાન, કસરત, બ્લોગ writing કર્યું.
રોજની જેમ આજે પણ ચાલવા ગયો અને 3000 ફુટ સ્ટેપ્સ ચાલ્યો.
આજનો વિચાર, વ્યક્તિ માનસિક રીતે જ્યારે હેરાન થતો હોય ત્યારે તેને બાહ્ય સહાય આશ્વાસન પરિવારના સદસ્યો દ્વારા પૂરું પાડવું જોઈએ. માનસિક રીતે પરેશાન વ્યક્તિ . આપણા થી મોટી વયના વ્યક્તિ સાથેની મિત્રતા આ માટે ખૂબ ઉપયોગી છે.